این روزها همه جا اشباع شده از محتواهای گوناگون است. در چنین شرایطی اگر محتوای خسته‌کننده بنویسید، کسی برای خواندن آن وقت نمی‌گذارد. اگر فکر می‌کنید بلاگ شما از این دسته است، حتما این مطلب را مطالعه کنید. در این متن، نکاتی آورده شده که اگر آن‌ها را رعایت کنید، مطالب بلاگتان برای مخاطب خواندنی خواهد بود. پس از اتمام این پست، با رعایت نکات گفته شده به نوشتن مطلب خود شروع کنید و مطمئن باشید نتیجه جالب توجه خواهد شد.
داستان بگویید
این یک دلیل علمی دارد. داستان‌ها بخش فعال‌سازی فوری مغز را بیدار می‌کنند. وقتی مغز یک داستان می‌شنود، درگیر یک اتصال عصبی می‌شود؛ پدیده‌ای که باعث می‌شود مغز ایده‌های ارائه شده در داستان را تجربه کند. حتی قشر حرکتی، بخشی از مغز که مسئول حرکت ارادی عضلانی است، با یک داستان فعال می‌شود. همچنین در اوج احساسی داستان مغز دوپامین ترشح می‌کند. این ماده شیمیایی در مغز مخصوص حس شادی است.
واضح است که داستان گفتن روشی عالی برای جالب‌تر شدن محتواست. داستان‌های ساده و کوتاه می‌توانند در هر نوع مقاله‌ای گنجاده شوند و بهره‌وری آن را بالا ببرند.
به جای اول‌شخص بنویسید
نوشتن با «اول‌شخص» همیشه طبیعی‌تر است. یعنی همان‌طوری که صحبت می‌کنید.
فرض کنید من و شما قصد داریم برای ناهار به رستوران برویم. من چیزی شبیه به این می‌گویم: «من در خیابان بالا رستورانی می‌شناسم که پیتزاهای خوشمزه‌ای دارد. دو بار به آنجا رفته‌ام و هر بار سرویس خوبی هم داشته. می‌خواهید با هم به آنجا برویم؟» من از اول‌شخص استفاده کردم. عجیب بود اگر به جای این می‌گفتم: «مریم رستورانی را می‌شناسد که پیتزاهای خوبی دارد. او دو بار آنجا غذا خورده و راضی بوده است. او شما را دعوت می‌کند که با وی به آنجا بروید.»
پس نوشتن به جای اول‌شخص طبیعی است و نباید از آن پرهیز کرد. نوشتن به عنوان سوم‌شخص و ارجاع به نویسنده، کمی خشک و غیرطبیعی است.
از پیش‌آگاهی استفاده کنید
نویسندگان خوب برای اشاره به آنچه در داستان پیش روی مخاطب است از یک صنعت ادبی به نام «پیش‌آگاهی» استفاده می‌کنند. آن‌ها به این وسیله خواننده را به‌نحوی با آنچه قرار است بخواند آشنا می‌کنند و کنجکاوی او را برمی‌انگیزند. پیش‌آگاهی به افزایش هیجان و پیش‌بینی داستان کمک می‌کند.
در ابتدای همین مقاله من قول داده‌ام که اگر با رعایت نکات موجود در این مطلب مقاله خود را بنویسید، حتما مورد توجه مخاطبتان واقع می‌شود. با وعده‌ای که با پیش‌آگاهی در یک مقاله به مخاطب می‌دهید، مسیر را به او نشان می‌دهید و با این کار از خسته‌کننده بودن مطلب جلوگیری می‌کنید.
به مسیر انتقال کلام توجه کنید
انتقال در اینجا به معنای سیگنالی است که شما به قصد تغییر مسیر می‌فرستید. گاهی اوقات نویسنده به‌طور ناگهانی از موضوعی به موضوع دیگر منحرف می‌شود، درحالی‌که خواننده هنوز آمادگی ذهنی این انتقال را ندارد. رعایت مسیر انتقال از بروز اختلال در تجربه خواننده متن جلوگیری می‌کند.
ساده‌ترین راه برای ایجاد آمادگی یک انتقال، استفاده از نشانه‌های بصری مثل عناوین درشت، لیست‌های شماره‌دار و موارد مشابه است. انتقال، راهی سریع و آسان برای حفظ و تداوم اشتیاق خواننده در طول مطلب است.
کاملا شفاف و واضح بنویسید
اگر بخواهم تمامی این مقاله را در یک نکته مهم خلاصه کنم آن نکته این است: شفاف و واضح بنویسید.
بسیاری اوقات نویسندگان برای آن‌که جذاب‌تر به‌نظر بیایند، از تکنیک‌هایی مانند افعال کنشی و یا واژگان سنگین استفاده می‌کنند. این کار ایرادی ندارد اما باید بدانید که این روش اصلی جذاب بودن نیست. با واضح نوشتن است که متن شما جالب و جذاب می‌شود. وضوح، کلام شما را به‌درستی منتقل می‌کند، بدون آن‌که به کلامی بیشتر یا کمتر نیاز باشد.
به عبارت دیگر این مورد یعنی…
- استفاده از کلام درست در مکان درست.
- یعنی حذف چیزهایی که موجب حواس‌پرتی می‌شود.
- یعنی ساده بودن به جای فانتزی بودن.
طولانی‌تر از میزانی که نیاز است، ننویسید
برخی افراد نسبت به تعداد کلمات حساسند. تعداد کلمات به آن اندازه که فکر می‌کنید اهمیت ندارد. این موضوع برای نویسندگانی مهم است که در ازای هر کلمه مبلغی دریافت می‌کنند و برخی از ویراستاران که شغلشان به حجم مطلب وابسته است.
مطلبی که پیش روی شماست، فارغ از تعداد کلمات، حائز اهمیت است و به شما در بهتر نوشتن کمک می‌کند. اگر بدون این‌که نیاز باشد، من این مطلب را طولانی‌تر کنم، خواندن آن از حوصله شما خارج می‌شود. برای این‌که این مقاله جالب باشد باید نکته خود را بگویم و مطلب را تمام کنم.
وجود اصطلاحات اضافی متن را خسته‌کننده می‌کند. اگر نیازی به گفتن نیست، آن‌ها را ننویسید.
از آنچه لازم است، کوتاه‌تر ننویسید
طول محتوا مانند یک شمشیر دولبه است. شما نباید زیاد طولانی بنویسید اما باید به میزان کافی بنویسید.
ایجاز و اختصار در نوشتن یک حسن است اما شما به روایت نیاز دارید. مقاله باید کامل باشد و پیامش را به مخاطب منتقل کند. نوشتن رئوس مطالب بدون توضیح بی‌فایده است.
جملات را کوتاه کنید
جملات را کوتاه کنید زیرا خواننده در میان جملات طولانی سررشته کلام را گم می‌کند.
خواندن هر جمله مثل حبس کردن نفس است. تا وقتی یک جمله تمام نشود، نفس تازه نمی‌شود. با نوشتن جملات کوتاه، به خوانندگان مهلت می‌دهید که زیاد نفس بکشند و این علاقه آنان را به خواندن متن شما بیشتر می‌کند.
متن را پاراگراف‌بندی کنید
ممکن است جذاب‌ترین متن دنیا را نوشته باشید اما اگر آن را قسمت‌بندی نکنید، خواندن آن خسته‌کننده خواهد بود. زیرا نحوه ارائه تصویری متن اهمیت زیادی دارد. مغز اطلاعات نوشتاری را نه تنها از لحاط متنی که از نظر بصری هم پردازش می‌کند.
فونت، فاصله خطوط، پاراگراف‌بندی، عناوین، شماره‌گذاری، گزینه‌ها و… همه این‌ها بخشی از جذابیت متن هستند. آن‌ها به کاربر کمک می‌کنند تا اتصال ذهنشان را با اطلاعات متن از دست ندهند و با آن ارتباط خوبی برقرار کنند.
نتیجه‌گیری
یک نوشته عالی بیشتر از آن‌که به سبک نوشتاری شما وابسته باشد، به تکنیک ساده و رویکرد طبیعی که در آن رعایت کرده‌اید بستگی دارد. وقتی می‌خواهید مقاله بنویسید فقط کافی است طبیعی بنویسید. قرار نیست برای معلمتان بنویسید. می‌خواهید برای من، برای کاربران بلاگ خود، برای افراد عادی مطلب بنویسید. سعی نکنید کسی را تحت تاثیر قرار دهید. فقط تلاش کنید پیام خود را به روشنی به مخاطبانتان انتقال دهید.
شما برای نوشتن مقالات جالب از چه ترفندهایی استفاده می‌کنید؟
نظر شما نظر خود را وارد نمایید